Maatschappelijk rendement Corvers Column

Sinds de laatste bewoners van Haarendael in januari 2012 verhuisden heerst er onduidelijkheid over de toekomst van het rijksmonument. Hoewel gemeente en Cello ruim twee jaar eerder, op 30 november 2009, een intentieovereenkomst ondertekenden is niet duidelijk welke stappen zij in die ruim twee jaar hebben gezet naar een scenario dat de toekomst van Haarendael moet veilig stellen.

De initiatieven die college en gemeenteraad daarna namen kunnen niet de indruk wegnemen dat zij nadrukkelijk achter de feiten aanlopen. Telkens een stap te laat. In de intentieovereenkomst staat niet dat Cello het landgoed niet zonder toestemming van de gemeente mag verkopen. Toch kreeg Cello van de gemeente op de rechtszitting het verwijt te horen waarom de zorginstelling de deal met de Haarense ondernemer Wim Vugts sloot, zonder voorafgaande instemming van de gemeente. Die voelde zich overvallen door de deal. Ten onrechte, oordeelde de rechtbank. Cello was in geen enkel opzicht nog gebonden aan de gemeente. De termijn van de overeenkomst was trouwens al bijna een jaar verstreken toen Cello en Vugts op 23 mei 2013 een koopovereenkomst ondertekenden met een koopsom van ruim 3.2 miljoen euro. Dat het gemeentebestuur pas wakker schrok toen die deal bekend werd, zegt meer over de alertheid van B&W, of beter, het gebrek daaraan. Op dit punt Cello een verwijt maken geeft geen pas, oordeelde de rechter. Tja, een kat in het nauw…

De passieve houding bleef overigens zonder gevolgen. De gemeenteraad wist Vugts alsnog de voet dwars te zetten met het vestigen van een voorkeursrecht dat Cello verplicht Haarendael eerst aan de gemeente aan te bieden. Zo kon op het nippertje een echec worden voorkomen.
Beroep en hoger beroep van Cello haalden niets uit. Dat de gemeente niet de intentie heeft het landgoed te ontwikkelen maar dit na aankoop direct wil
doorverkopen speelt geen rol en is het gevolg van de regiefunctie die de gemeente heeft, oordeelde de Raad van State onlangs.

Maar daarmee heeft de gemeente het landgoed nog niet in handen, toch nodig voordat investeerders de volgende stap zetten. De gemeente peinst er niet over om voor Haarendael 3.250.000 euro neer te leggen, net zo min als het Platform Haarendael, een groep ondernemers uit Haaren en omgeving, dat wil doen. Met dat platform praat de gemeente sinds najaar 2014 over aankoop en herontwikkeling van Landgoed Haarendael. Deze groep, onder voorzitterschap van Antoon Vermeer, moet zorgen voor projectontwikkeling, onderwijs en
uiteraard financiering. Om een ‘billijke prijs’ te bepalen hebben partijen de rechtbank ingeschakeld die binnenkort met een deskundigenrapport komt. Binnen het platform circuleren biedingen. Maar tenminste tot het rapport op tafel ligt houden die ondernemers de kaarten tegen de borst.

Intussen lopen de tekorten voor Cello op, maandelijks zo’n 12.000 euro, vooral door de openstaande energiekraan. Toine van der Pol, lid van de raad van bestuur van Cello, wil daarom dat deskundigenrapport niet afwachten. Maar heeft hij een alternatief?

Een andere groep, verenigd in de stichting platform Haarendael, waarschuwt voor al te veel haast. Deze club van maatschappelijk betrokkenen onder wie historicus en cultuurdeskundige Gerard Rooijakkers, pleit juist voor het winnen van tijd. Snelle koop door één partij van het hele landgoed heeft veel risico’s. Dus nu consolideren zodat je tijd en ruimte krijgt om plannen te ontwikkelen, redeneert deze groep. “Wat hier voorop staat is maatschappelijk rendement.” zegt Rooijakkers. “De gemeente Haaren kan het zich niet permitteren dat Haarendael geen maatschappelijk rendement oplevert.”

Maatschappelijk rendement! Het gaat niet alleen om miljoenen. Goed om dat nog eens te horen.